ประวัติความเป็นมาของงานฝีมือการปักครอสติช

ประวัติความเป็นมาของงานฝีมือการปักครอสติช

ก่อนอื่นสำหรับคนที่ต้องการเรียนรู้การปักครอสติชหรือชื่นชอบการปักครอสติชแต่ยังไม่ทราบว่าครอสติสนั้นมีที่มาที่ไหนอย่างไร วันนี้เราจะมาเล่าประวัติของงานฝีมือที่เรียกว่าการปักครอสติชให้ได้ทราบกัน

ครอสติชนั้นมาจากภาษาอังกฤษคือ Cross-Stitch ซึ่งเป็นรูปแบบการปักด้ายเป็นรูปตัว X อย่างประณีตและสม่ำเสมอลงบนผ้าลักษณะต่างๆ โดยเฉพาะผ้าลินิน หรือเป็นการปักบนแบบผ้า หรือลายผ้าที่มีการดีไซน์หรือออกแบบไว้ซึ่งนิยมปักลายครอสติสกันลงบนผ้า ซึ่งมีลักษณะเป็นช่องตาราง

ครอสติสเป็นรูปแบบการปักผ้าที่เก่าแก่ซึ่งเป็นที่รู้จักและได้รับความนิยมจากทั่วทุกมุมโลก ซึ่งนับเป็นงานฝีมือที่ได้รับการยอมรับและถูกตั้งโชว์อยู่ในพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง ในหลายทวีป โดยเฉพาะงานปักครอสติสจากทวีปยุโรป เอเชีย ตะวันออก และยุโรปกลาง ซึ่งแต่เดิมนั้นครอสติสเป็นงานฝีมือที่เป็นการเย็บปักผ้าเพื่อใช้สอยในครัวเรือน ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูที่นอน ผ้าปูโต๊ะ ผ้ารองจาน ซึ่งต่อมาก็ได้รับความนิยมในมากขึ้นในการเอาผ้างานปักครอสติสมาใช้ตกแต่งฝาผนัง ทำการ์ดอวยพร ปลอกหมอน ผ้าคลุมกล่อง ที่รองเก้า และอื่นๆ อีกมากมาย ต่อมาก็ได้มีการสร้างแบบลวดลายและแพทเทิร์นของการปักครอสติสขึ้น และพัฒนามาเป็นโปรแกรมในการสร้างลวดลาย การแปลงรูปภาพวิวทิวทัศน์และลวดลายต่างๆ เพื่อเป็นแบบในการปัก ซึ่งปัจจุบันได้มีคลาสเรียน และเปิดสอนการปักครอสติสมากมาย รวมทั้งโปรเจ็คต่างๆ ที่มีงานฝีมือในการปักครอสติสเข้ามาเป็นส่วนร่วม ส่วนด้ายที่ใช้ปักครอสติสนั้นในปัจจุบันนิยมใช้เป็นด้ายที่ทำจากผ้าคอตตอน ซึ่งนิยมใช้กัน 2 ยี่ห้อคือ ด้ายยี่ห้อ DMC และ ยี่ห้อ Anchor ที่สองยี่ห้อนี้เป็นด้ายที่มีการผลิตมาอย่างยาวนานตั้งแต่ปี ค.ศ. 1800 นอกจากด้ายคอตตอนแล้วก็มีไหมและเรยอนที่นิยมนำมาใช้ปัก ซึ่งสีสันของด้ายที่ใช้ปักซึ่งแตกต่างและมีหลากหลายสีสันทำให้ภาพและลวดลายของผ้าครอสติสแต่ละผืนนั้นมีความสวยงามมาก

สำหรับในประเทศไทยนั้นตั้งแต่โบราณมาก็ได้มีความนิยมในการใส่ลวดลายต่างๆ ลงไปในผ้าทอ และผ้าย้อมสี ไม่ว่าจะเป็นผ้ามัดหมี่ ผ้าเต๊ะ ผ้าปาเต๊ะ ซึ่งสำหรับงานปักนั้นเป็นงานที่เป็นสัญลักษณ์ของงานฝีมือของชนชั้นสูง โดยเฉพาะสาวชาววัง ซึ่งในส่วนของการปักครอสติสนั้นส่วนใหญ่จะพบเห็นในกลุ่มชาวเขา โดยการปักครอสติสนั้นเริ่มเข้ามาในประเทศไทยตั้งแต่ยุคที่ไทยเริ่มมีการติดต่อค้าขายกับประเทศยุโรปซึ่งเป็นงานปักที่นิยมอยู่เฉพาะในชนชั้นสูงที่ต้องมีการสั่งผ้าและอุปกรณ์เครื่องมือที่ใช้ปักจากต่างประเทศ แล้วจึงค่อยๆ แพร่หลายมากขึ้น